พอแดดพริ้มยิ้มพรายกับชายฟ้า
โลกก็จ้าแจ่มหวังด้วยรังสี
หยาดอรุณอุ่นหล้าเหมือนอารี แพรระพีห่มภพอบหนาวคลาย
เพียงจะพลิกแผ่นฟ้าลงมาฝัน กับแสงอันอ่อนอุ่นอรุณฉาย
ราคนท้อรอหวังซังกะตาย หวังชีพพรายอุ่นบ้างอย่างอรุณ ฯ
